دنیای کوچک ما

دختر عزیزم امروز را که برایت می نویسم توبه سرعت در وجودم رشد می کنی وبزرگ وبزرگتر می شوی ،قلب کوچکتت به آرامی در وجودم می تپد گاه دلتنگ ات می شوم ! گاه نگرانت ! وگاهی دلم هوایت را می کند ! شیطنت های کودکی ات را لمس می کنم ! آنقدر حرکاتت تندوزیاد است که گاه گمان می کنم تا کنون مادری چنین کودکی را در وجودش نداشته حرکاتت را ،صدای ضربان های قلبت را ،وجودت را دوست دارم پروردگارا ممنونم

این کل خانواده در اتاق دنیا روز جشن سیسمونی اینم باباجان که عروسکتو به عشق بغل کردن خودت بغل کرده ...

مادر من تازگی کشف کرده ام تو آنجا که هستی می خندی اشک میریزی پلک های کوچکت را باز و بسته می کنی احساس می کنم داری خودت را پیدا می کنی کاش زودتر صورتت را میدیدم  صورت قشنگ کودکانه ات را دوستت دارم را یواشکی به تو هدیه می کنم

عزیزکم با دستهای خودم تورابزرگ خواهم کرد هیچ کس نمیداند چرا تورا اینقدر خاص دوست دارم عزیزم بی شک جان منی میخواهم کاری کنم تا تمام طفل های این سرزمین سراغ شادی را از تو بگیرند   نازنینم برایت یک مشت بوسه می فرستم باز هم هست از این بوسه های عاشقانه برایت زیاد کنار گذاشته ام   عزیزکم بامن نفس بکش

دنیای عزیزم با دستهای خودم تو را بزرگ خواهم کرد هیچ کس نمی داند چرا تو را اینقدر خاص دوستت دارم عزیزم بی شک جان منی می خواهم کاری کنم تا تمام طفل های این سرزمین سراغ شادی را از تو بگیرد برایت یه مشت بوسه می فرستم باز هم هست از این بوسه های عاشقانه برایت زیاد کنار گذاشته ام عزیزکم با من نفس بکش

یک روز بود که وارد هفته ی بیستم شدم راهی مرکز سونوگرافی شدیم چقدر لحظه ی دیدنت برایم لذت بخش بود روی تخت خوابیدم اول از همه چهره ات را نشانم داد چقدر برایم آشنا بودی دستت را روی صورتت قرار داده بودی بعد به سراغ دست وپاهایت رفت شک زده بودم غیرقابل تصور بود برام مدام در حال دست وپا زدن تند تند یک انسان مینیاتوری قلب وریه وکلیه ها را چک کرد واز سالم بودن آنها برایم می گفت در همان حال بود که آقای دکتر گفت :دختر قربون صدقه های مامان مهری بود که بالا رفت چه چیز می توانست قشنگتر از این باشد که تو دنیای من بشی خبرسلامتیت آرامش بخش ترین خبری بود که می توانست مرا این چنین خوشحال کند   من بر روی این تصویرهای سونوگ...

امروز بیست و یک تیرماه امروز صدای قلبت را که برای اولین بار شنیدم بی اختیار خنده ام گرفت چه تند می تپد این قلب کوچک نخودی درست شبیه بچه گنجشک های کوچک لبریز از هراس توی دست آدمهاست اما تو نترس عزیزم مامانی اینجاست کنارتو برای همیشه   هستی من صدای قلبت بهترین هدیه روز تولدم بود

یه توضیح کوچولو: دنیای مایه دفتر ماندگار داره که مخصوص نوشته های پدربزرگ ومادربزرگ ودایی وعمه وخاله وعلیرضا ست   خاطره خبردارشدن اززبان مامان مهری   خاطره خبردارشدن اززبان باباجان   خاطره خبردارشدن اززبان دایی   خاطره خبردارشدن اززبان مامان زهره   خاطره خبردارشدن اززبان عمه زهرا   ...

  نقطه کوچولوی دوست داشتنی روزایی بود که حتی نمی تونستم فکربچه دارشدن را بکنم حس میکردم آدم بایدخیلی خیلی قوی باشه که بتونه یه بچه ای را بزرگ کنه  بعدشش سال از زندگی مشترکمون، نمی دونم! چی شد؟ چه حسی بود. شایدبازم ترس از دیرشدن ،پیرشدن ،یا شایدحس نیاز نمی دانم ! تصمیم گرفتیم بچه دار بشیم وخدا خیلی خیلی زود ودور از باورمان این امر را برایمان محقق گردانید. در روز سی ویک اردیبهشت همه چیز با یه حس شروع شد وبا یه آزمایش ویه تلفن که جواب مثبت بود ادامه پیدا کرد وقتی جواب را فهمیدم یه حال عجیبی داشتم یه شادی بینهایت و حس عمیق به یه نقطه واقعا یه چیزی به اندازه ی یه نقطه می تونه یه آدم واسیرخودش ...